از دل نرود هر آنکه از دیده برفت

یک سال از غروب ناباورانه عزیزمان گذشت، دست تقدیر او را از باغ زندگی جدا کرد و جز مشتی خاک بر ما باقی نگذاشت. یک سال از پرواز معصومانه اش گذشت، این یک سال را با یاد و بی حضورش چه تلخ و مبهوت به پایان بردیم و در فراقش چه خون ها که از دل چکید و چه اشک ها که بر رخ دوید، هنوز به یادش اشک می ریزیم تا شاید آرام گیریم.رضا جان بدان هنوز هم در اندیشه باز آمدنت، لحظه هایمان طی شد و مرد! نگاهمان هرلحظه در روز تمرین و مسابقه، باز هم با همه شوق، درب سالن را میپاییم تا شاید؟؟؟ مثل آن روزها که می آمدی از در و با خنده میگفتی ............. دریغ! دل ما در غم هجران تو ای خوبترین، چه بگوییم، چه کشید ... آه یک سال گذشت ،چه زود دیر می شود؟
نظرات شما عزیزان:
حامد خوشگاه 
ساعت23:39---29 مهر 1393
رضا جان جایت خیلی خالی است
|